رمضان‌زاده لسبوئی، م.، و بدری، س.ع. (1393). تبیین ساختارهای اجتماعی-اقتصادی تاب‌آوری جوامع محلی در برابر بلایای طبیعی با تأکید بر سیلاب (مطالعة موردی: حوضه‌های گردشگری چشمه‌کیله تنکابن و سردآبرود کلاردشت). جغرافیا، 12(4)، 131-109.
صادقی، س.ح.ر.، ادهمی، م.، و شیخ‌محمدی، م. (1397). معرفی و کاربرد تئوری بازی در مدیریت مشارکتی حوزه‌های آبخیز. ترویج و توسعه آبخیزداری، 6(20)، 1-8.
عباسپور، ر.، حسن‌زاده، ح.، علیزاده ثابت، ع.، هدایتی‌فرد، م.، و مسگران کریمی، ج. (1392). ارزیابی کیفی آب رودخانه چشمه‌کیله با استفاده از جوامع درشت بی‌مهرگان کف‌زی و فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب، توسعه آبزی‌پروری، 7(4)، 43-56.
عبدلی، ق.، و مهاجر شجاعی، ت. (1399). نظریه بازی و کاربرد آن در تخصیص بهینه منابع آب. پژوهش‌های برنامه و توسعه، 1(3)، 166-122.
قربانی، م.، ناصری، س.، و حاج علیزاده، ا. (1398). تحلیل پویایی انسجام سازمانی در راستای استقرار حکمرانی حوزه آبخیز، مطالعة موردی: شهرستان سرایان، خراسان جنوبی. مهندسی و مدیریت آبخیز، 11(4)، 879-890.
مطیعی لنگرودی، س.ح.، قدیری معصوم، م.، اسکندری چوبقلو، ح.، طورانی، ع.، و خسروی‌مهر، ح. (1394). بررسی نقش مدیریت مشارکتی در کاهش آثار سیل (مطالعة موردی: روستاهای حوضه رودخانه زنگمار ماکو). جغرافیا و برنامه‌ریزی، 19(51)، 339-311.
مهری، س.، مومزایی، ا.، و صادقی، س.ح.ر. (1398). ضرورت کاربست اکولوژی زیست‌مهندسی در مدیریت جامع حوزه آبخیز. چهاردهمین همایش ملی علوم و مهندسی آبخیزداری ایران، دانشگاه ارومیه.
نصیری خیاوی، ع.، وفاخواه، م.، و صادقی، س.ح.ر. (1400). تأثیرپذیری رژیم سیلاب از تغییرات بارش و کاربری زمین در آبخیز چشمه‌کیله. اکوهیدرولوژی، 8(1)، 221-234.
Abbaspour, R., Hasanzadeh, H., Alizadeh Sabet, H.R., Hedayatifard, M., & Mesgharan Karimi, J. (2014). Estimation of biological and water quality indicators of Cheshmeh-Kileh Tonekabon river using large communities of benthic invertebrates and physical and chemical factors of water. Journal of Aquaculture Development, 7(4), 43-56 (in Persian).
Abdoli, G., & Mohajer Shojaie, T. (2020). Game Theory and its application on optimal allocation of water resources. Journal of Program and Development Research, 1(3), 122-166 (in Persian).
Adhami, M., Sadeghi, S.H.R., & Sheikhmohammady, M. (2018). Making competent land use policy using a co-management framework. Land Use Policy, 72, 171-180.
Adhami, M., Sadeghi, S.H.R., Duttmann, R., & Sheikhmohammady, M. (2019). Changes in watershed hydrological behavior due to land use comanagement scenarios. Journal of Hydrology, 577, 1-12.
Adhami, M., & Sadeghi, S.H.R. (2016). Sub-watershed prioritization based on sediment yield using game theory. Journal of Hydrology, 541, 977-987.
Avand, M.T., Nasiri Khiavi, A., Khazaei, M., Tiefenbacher, J.P. (2021). Determination of flood probability and prioritization of sub-watersheds: A comparison of game theory to machine learning. Journal of Environmental Management, 295, 1-14.
Baharad, E., & Nitzan, S. (2003). The Borda rule, Condorcet consistency and Condorcet stability. Economic Theory, 22, 685–688.
Balinski, M., & Laraki, R. (2007). A theory of measuring, electing, and ranking. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 104, 8720–8725.
Berthomé, G.E.K., & Thomas, A. (2017). A Context-based Procedure for Assessing Participatory Schemes in Environmental Planning. Ecological Economics 132, 113–123.
Ghorbani, M., Naseri, S., & Hajalizadeh, A. (2020). Analysis of the dynamic of organizational cohesion for establishing collaborative governance of watershed, case area: Sarayan District, South Khorasan. Watershed Engineering and Management, 11(4), 879-890 (in Persian).
Ishiwatari, M. (2019). Flood risk governance: Establishing collaborative mechanism for integrated approach. Progress in Disaster Science, 2, 100014.
Janssen, S., & Hermans, L. (2017). Assessment of nature-based flood defences' implementation potential: development and application of a game theory based method. Delft University of Technology.
Machac, J., Hartmann, T., & Jilkova, J. (2018). Negotiating land for flood risk management: upstream-downstream in the light of economic game theory. Journal of Flood Risk Management, 11(1), 66-75.
Madani, K. (2010). Game theory and water resources. Journal of Hydrology, 381(3–4), 225–238.
Mehri, S., Mumzaei, A., & Sadeghi, S.H.R. (2020). The necessity of using bioengineering ecology in Integrated Watershed Management. 14th National Conference on Watershed Management Science and Engineering of Iran, Urmia, Iran (in Persian).
Mendoza, G.A., & Martins, H. (2006). Multi-criteria decision analysis in natural resource management: a critical review of methods and new modelling paradigms. Forest Ecology and Management, 230, 1–22.
Motiee-Langarudi, S.H., Ghadiri-Masoom, M., Eskandari, H., Toorani, A., & Khosravimehr, H. (2014). Investigating the role of co-management in reducing flood effects (Case study: Villages of Zangmar Mako river basin). Geography and Planning, 19(51), 311-339 (in Persian).
Narendra, B.H., Siregar, C.A., Dharmawan, W.S., Sukmana, A., Pratiwi, Pramono, I.B., Basuki, T.M., Nugroho, H.Y.S.H., Supangat, A.B., Purwanto, Setiawan, O., Nandini, R., Ulya, N.A., Arifanti, V.B., & Yuwati, T. (2021). A Review on sustainability of watershed management in Indonesia. Sustainability, 13, 1-29.
Nasiri Khiavi, A., Vafakhah, M., & Sadeghi, S.H.R. (2021). The Impressibility of Flood Regime from Rainfall and Land Use Changes in the Cheshmeh-Kileh Watershed. Ecohydrology, 8(1), 221-234 (in Persian).
Patton, M.Q. (1990). Qualitative evaluation and research methods (2nd ed.). Newbury Park, CA: Sage.
Ramezanzadeh, M., & Badri, A. (2014). Explaining the Socio-Economic Structures of Resilience of Local Communities to Natural Disasters with Emphasis on Flood (Case Study: CheshmehKileh Tonekabon and Sard Abroud Kelardasht Tourism Basins). Geographical Association of Iran, 12(40), 109-131 (in Persian).
Ravikumar, A., Larson, A.M., Myers, R., & Trench, T. (2018). Inter-sectoral and multilevel coordination alone do not reduce deforestation and advance environmental justice: Why bold contestation works when collaboration fails. Environment and Planning, 36(8), 1437-1457.
Rivest, R.L., & Shen, E. (2010). An optimal single-winner preferential voting system based on game theory. 3rd International Workshop on Computational Social Choice, Germany, Pp. 399–410.
Sadeghi, S.H.R., Adhami, M., & Sheikhmohammady, M. (2018). Introduction and applicability of game theory in watershed co-management. Extension and Development of Watershed Management, 6(20), 1-8 (in Persian).
Sheikhmohammady, M., & Madani, K. (2008). Sharing a Multi-national resource through bankruptcy procedures. World Environmental and Water Resources Congress, Honolulu, Hawaii, United States. Pp. 1-9.
Shisanya, C.A. (2018). Natural resource management. Pp. 17–51, In: Rural Development Planning in Africa, Springer.
Ucler, N., Engin, G.O., Köçken, H.G., & Öncel, M.S. (2015). Game theory and fuzzy programming approaches for bi-objective optimization of reservoir watershed management: A case study in Namazgah Reservoir. Environmental Science and Pollution Research, 22(9), 6546-6558.
Vinov, A., Arctur, D., & Zaslavskiy, I. (2008). Community- based software tools to support participatory modeling: A vision. International Congress on Environmental Modeling and Software, 766-774.
Waskitho, N.T., Pratama, A.A., & Muttaqin, T. (2021). Sectoral Integration in Watershed Management in Indonesia: Challenges and Recommendation. Earth and Environmental Science, 752, 1-7.
Yazdi, J., Salehi Neyshabouri, S.A.A., Niksokhan, M.H., Sheshangosht, S., & Elmi, M. (2013). Optimal prioritisation of watershed management measures for flood risk mitigation on a watershed scale. Journal of Flood Risk Management, 6, 372-384.
)
